Como ya hemos anunciado hace unos días, para hoy teníamos programado el senderismo por la zona de Cabo Home – Monte do Facho, y allá fuimos. Nos juntamos alrededor de cincuenta personas venidas de diferentes sitios: Marín, Hío, Bueu, Monteporreiro, Santiago…
Para conocer un poquito a la gente con la que íbamos a compartir el día, empezamos con unos juegos de presentación y sin más rodeos nos pusimos en marcha, que había mucho por conocer. Lo primero que fuimos a visitar fueron los tres faros de Cabo Home. De camino pudimos ver paisajes alucinantes y unos acantilados que quitaban la respiración. Después tanteamos una zona para comer y allí nos aposentamos. Después de descansar la comida y de que Javi Porro nos derrotara un montonazo de veces al cuatro en raya, volvimos a ponernos en camino. Esta vez fuimos al Monte do Facho. Al principio lo veíamos muy lejano, allá en lo alto.. y parecía que no llegábamos nunca. Pero como todo en esta vida acaba llegando tarde o temprano, al fin conseguimos llegar a la cima. Allí, en el Monte do Facho, nos encontramos con el castro de Beróbriga (al que después de unos minutos casi lo tiramos abajo, como bien podéis ver en las fotos. ¡Espero que dentro de unos días no publiquen en el periódico que el castro se vino abajo!). Allí vimos las excavaciones que se realizaron por la zona y a continuación buscamos un sitio adecuado para tener un ratito de oración. Qué mejor forma de recoger el día. Al acabar volvimos al punto de salida y… ¡¡hasta la próxima!!
SENDERISMO… ¿SALVAJE?
100
8 comentarios
Siempre hay alguno haciendo el ganso ¬¬
Me alegro de que lo pasarais tan bien 😉
Estan muy bonitas las fotos espero que hayáis disfrutado del dia de senderismo en familia yo como sabéis voy a ir poco a poco porque a todo no puedo estar sin más ya nos veremos.
Muchos besos Inés de Oleiros.
HAHA!!!
Esta vez salgo de jefazo. (cómo no)
Lo pasamos mu bien…pero no caminamos mucho, me esperaba que alguien me tirara por los acantilados pero nada, asi no es divertido…
También me quería haber metido en la playa…y no solo yo…pero no pudo serrrrrrrrrr!!!!!!!!!!!!
Moncho Chamalle Javier anda. jijijji
Es dun esaxerao tio, non eramos 50 polo menos 60 personas!!!!!
A verdade é que pensei que iva a ser peor ( monte atraves e costa arriba)a camiñata, pero portaste jijiji.
A camiñata foi moi bonita e agradable. Tibemos momento monte, momentos históricos ( verdade Inma,”odisea al espacio”)para recordar viellisisismos costumes de asentamentos, momento timba ( o 4 en raia non hai quen lle gane ó avó), momento “guia turistico” (a próxima trae megafono, jijii).
Moi bonito todo.
Moi bonito moncho, tes que organizar outra, hai que repetir.
Animo.
Li
Pd: cando podas quero o video ou os.
Yo quiero ir a la proxima!!! Que en Italia el paisaje no es ni mucho menos tan bonito como en Galicia!!
Me alegro de que hayais disfrutado tanto del dia! 🙂
Os tengo muy presentes a pesar de la distancia, me acuerdo de vosotros en mi oracion (asi participo espiritualmente y virtualmente jeje)
Besos desde Roma!
Ana
PD: Che Dio vi benedica! (Que Dios os bendiga, en italiano)
La verdad que fue un senderismo precioso, vale la pena y sobre todo oir a las de Bueu gritar pq le pican “os toxos”, jjajjajajjajaja
jajajajajajaj siiii,moló “muito” jajajaja… Y lo de LAS de Bueu.. me excluye a mi, VERDAD INMA?? xDD
que yo sólo dije uyyy… un par de veces jijiji…
Lo mejor sabéis qué fue? Que ayer no tuve agujetas!! jajajaja. Javi tenía razón cuando dijo que “sangre con gusto no pica” xD o algo así.. 😎
Me alegré muuucho de volver a vivir una locura de estas jajaja estuvo muy requetebien. Y por cierto, gracias a Moncho!! que fue un pedazo guía turístico jaja 😛
Un beso obeeeeeeeeeeeeeeeso para todos!
ummm lucia o porro…pa mi q es “SARNA CON JUSTO NON PICA”….pero cada zona tendrá su refrán no? jajaja
q waaaaaai siiii molaa…q ganas da de empujar a gabi aií tal y como está…ñeñeñeñe…xD
pos ya veo q os lo pasasteis wai y q os pico mucho la flor autóctona..(toxo) jajaja
moitirmos bicasos dende unha zona cn moitas flores autoctonas desas ó redor….
bikss
mery _sisán!